جستجو
Close this search box.
سبد خرید

بیماریهای ماهیان زینتی و راههای درمان

ماهی بیمار

بیماریها و درمان ماهیان آکواریومی

بطور کلی بیماری ماهی های آکواریومی را میتوان در مرحله اول به دو دسته عمده تقسیم بندی نمود:

  • الف- بیماریهایی که توسط عوامل غیرزنده بوجود می آیند. که عوامل ایجاد کننده آن عبارتند از :
  1. نوسان زیاد درجه حرارت :
    افزایش و یا کاهش بیش از حد دما باعثت ایجاد بیماری در ماهیان آکواریومی می شود بنابراین جز نکات مهم و حساس در پروسه پرورش و تکثیر می باشد .وقتی ماهی با افزایش دما و حرارت آب مواجه می شود  ناراحت و ضعیف می شود، بدن آن مستعد پذیرش عوامل بیماری زای زنده را پیدا می کند نوسان حرارت نقش در تنفس، تغذیه، تولیدمثل و فعل و انفعالات دیگر فیزیولوژیک را دارد.
    برخلاف بسیاری از جانوران و مهره داران دیگر، ماهیان توان درک و سنجش ۰٫۰۳ درجه سانتیگراد گرما را دارند، بنابراین هنگام حمل و انتقال آنها بایستی دقت بسیار در هم درجه کردن آب به عمل آید.
    برای مثال اگر حرارت آب آکواریومی ۲۶ درجه سانتیگراد است و تعدادی ماهی جدید قرنطینه شده آماده انتقال به آکواریوم هستند و در گرمای ۲۴ درجه سانتیگراد قرار دارند، حداقل بایستی حدود ۲ ساعت ماهیها در کیسه پلاستیکی اکسیژن دار، روی سطح آب آکواریوم قرار گیرند تا تعادل گرما صورت گیرد و آب آنها هم درجه آب آکواریوم گردد. پس از آن میتوان ماهیها را به آرامی داخل آکواریوم رهاسازی نمود.
    نوسان درجه حرارت نقش بسیاری در تولید تخم و تخمریزی دارد و ماهیهای ماده تخم دار، به این نوسان بسیار حساس می باشند. گاهی ممکن است یکی دو درجه کاهش گرما، سبب جلوگیری از تخمریزی گردد. کاهش یا افزایش درجه حرارت در رشدونمو و گسترش عوامل زنده بیماری زا هم نقش بسیار دارند

  2.  کمبود اکسیژن :
    اکسیژن نقش اساسی در سلامت ماهیان شما دارد میزان و تراکم اکسیژن هر ماهی متغیر است.  برخی از ماهیها مانند انواع ماهیهای لایبرنت دار (مانند انواع گورامی ها ، فایترها ) می توانند کمبود اکسیژن محلول در آب را با گرفتن اکسیژن از هوای بالای آکواریوم تامین نمایند ماهی به سطح آب آمده و آن را دریافت می کند .
    اکسیژن از دو طریق در آکواریوم تامین می گردد ۱- هوادهی ۲- گیاهان آکواریومی
    نکته ای که باید دقت کنید آن است که گیاهان در شب و تاریکی عمل فتوسنتز و اکسیژن رسانی را انجام نمی دهند بنابراین در شب اکسیژن رسانی از طریق دستگاه هوادهی انجام می پذیرد
    کاهش اکسیژن باعث بهم خوردن تعادل فیزیولوژیک ماهی و تداوم آن باعث مرگ و میر آنها می شود. بچه ماهیان حساسیت بیشتر نسبت به کمبود اکسژن دارند آکواریومهای تمیز اکسیژن بهتری دارند .
  3.  زیاد بودن اکسیژن :
    زیاد بودن اکسیژن و یا وجود حبابهای ریز که حاصل روش نادرست هوارسانی است، باعث ایجاد بیماری خطرناک حباب هوا (کیسه هوا) در ماهیها می شود. بنابراین در میزان اکسیژن و هواددهی دقت لازم را انجام دهید .

  4.  بیماری حاصله ازقلیایی بودن بیش از حد آب  :
    زمانی با این بیماری مواجه می شوید که ph آکواریوم بالای ۹ باشد .
    این امر باعث ساییده شدن باله ها و تحریک آبششها می شود. اگر آب دارای کربنات های ساده باشد و در آکواریوم تراکم برخی گیاهان از جمله گونه ها الوده زیاد باشد، شب هنگام گاز کربنیک حاصله از بازدم ماهیها و گیاهان با کلسیم موجود در آب ترکیب و تولید نوعی آهک می کند که پی اچ آب را بالا می برد. برای جلوگیری از وقوع چنین حالتی، بایستی پی اچ آب مرتب کنترل و نسبت به تعویض بخشی از آن و کاهش گیاهان آکواریوم اقدام گردد.جهت تست میزان ph از phمتر استفاده نمایید.

  5. بیماری  حاصله از وجود فلزات سنگین در آب :
    فلزات سنگین مانند مس ،روی،جیوه،سرب و … برای آبزیان سمی است که به شکل مسمومیت های تحت حاد و مزمن بروز می کند .
    علائم :
    بیحالی،خفگی ناشی از انعقاد ترشحات موکوسی در آبشش و ضایعات آبششی است .جذب این فلزات باعث تداخل در اعمال حیاتی و سایر اندامهاست .برای مثال مسمومیت با روی باعث اختلال عصبی وشنای مارپیچی و اختلال تنفسی به علت ایجاد یک لایه لعابی روی آبشش می شود و یا مس فضای بین آبشش ها رو پر کرده و آب به یاخته ها نمیرسد وکار موثر قلب به نصف تقلیل یافته یا متوقف می گردد. سرب نیز باعث اختلال تنفسی میگردد.
    برای جلوگیری از این مسمویتها و بیماری ها، بایستی از قرار گرفتن هر نوع فلز روباز در داخل آکواریوم خودداری شود

  6.  ناراحتی های حاصله از تراکم آمونیوم در آب :
    آمونیوم که حاصل ریخته شدن ادرار ماهیها در آب و ترشح قسمتی از آن توسط آبششها می باشد، ماده ای بسیار سمی و خطرناک است که اگر تراکم آن از ۰٫۰۲ میلیگرم در لیتر بیشتر باشد برای ماهیها خطرناک است و اگر این تراکم به ۰٫۲ تا ۲ میلیگرم در لیتر برسد، بسته به توان مقاومت گونه، برای آنها کشنده است.
    انواعی از باکتریهای موجود در آب مانند باکتریهای نیتروزوموناس و نیتروزوکوکوس می توانند آمونیوم را طی فرآیندهایی به ترکیبات ازته غیرسمی تبدیل نمایند. بخشی از این ترکیبات به وسیله گیاهان از آب گرفته شده و طی فرآیند فتوسنتز، به مواد آلی تبدیل می شوند. اگر تراکم باقی مانده آنها زیاد باشد، ممکن است برای ماهیها مناسب نباشد. بنابراین در چنین شرایطی بایستی قسمتی از آب آکواریوم عوض شود.

  7. تاثیر افزایش آمونیاک بر ماهی :
    محصول نهایی متابولیسم موادغذایی در ماهی است .میزان تحمل ماهیان دریایی چندین برابر ماهیان آب شیرین است که دلیل ان رقابت در جذب یون کلسیم و آمونیاک است که منجر به کاهش نفوذپذیری آمونیاک می گردد .

  8.  بیماری ماهی های آکواریومی حاصله از کلر موجود در آب
    آب و فاضلاب جهت استریل کردن آب شهری از کلر و یا کلرامین ،ترکیبی از کلر و آمونیاک برای انسان انجام می دهند .کلر برای انسان بی ضرر است اما برای ماهی میتوانند کشنده باشد .واکنش کلر با بافتهای زنده بخصوص آبششها سبب نکروز حاد آن گشته و باعث مشکلات تنفسی و خفگی آن می شود .زمان مرگ و میر در آکواریوم به میزان کلر موجود ذر آب و از چندساعت تا یک دقیقه متغییر است .ماهی های کوچکتر به آن حساسیت بیشتری دارند .
    علائم :
    رفتارهیجان زده ،پرش از آب ،باله های سینه ای بی حرکت میشود،ماهی برای تنفس به سطح آب می آید و تنفس ماهی کند می شود ،کمرنگ شدن ماهی،آبشش ها سفید و کمرنگ ،ماهی به پشت می افتد و ایست تنفس، گاها سطح ماهی را موکوس می گیرد
    برای یپیشگیری بگذارید کلر آب بپرد یعنی یک مخزن ذخیره آب داشته باشید (سالن داران)، استفاده از محلولهای ضد کلر

 

Related posts

registration

  • این فیلد برای اعتبار سنجی است و باید بدون تغییر باقی بماند .
  • این فیلد برای اعتبار سنجی است و باید بدون تغییر باقی بماند .

کاربر محترم ضمن عرض تشکر از اینکه مرکز آموزشی آبزی پروران کیهان را انتخاب نموده اید، در اسرع وقت با شما تماس خواهیم گرفت.